Bahaicka architektura sakralna


Srebrny jubilieusz świątyni Lotosu

Ponad 400 gości - indyskich dygnitarzy, dyplomaci różnych krajów, czlonkowie organizacji pozarzadowych zebralo sie w bahaickiej swiatynie Lotosu, aby upamietnic jej 25 lecie.

Byly prezydent Indii Dr. A.P.J. Kalam (na zdjeciu) nazwal swiatynie "miejscem szczescia, pokoju i duchowosci".


A obecny prezydent Indii Shrimati Pratibha Devisingh Patil wyslala specjalne pogratulowania i jej wsparcie dla bahackiej spolecznosci Indii.

Corocznie ponad 4 mln. ludzi odwiedza swiatynie Lotosu.









Zrodlo: BAHAI WORLD NEWS

Koniec prac konserwatorskich

Skonczyly sie prace konserwatorskie w Sanktuarium Baba w Hajfie, Izrael.



















Bahaicki modlitewnik dla dzieci

Reprint modlitw dla dzieci już dostęny ! Poprawione wydanie modlitw dla dzieci z przepięknymi, kolorowymi ilustracjami, wydrukowane na gładkim, kredowym papierze.

Cena tylko 5 zł!

Zamówienia: tel. 22 371 44 80
nsa@bahai.org.pl





21 kwietnia wybieramy Lokalne Zgromadzenia

Dlaczego ma powstać Lokalne Zgromadzenie? „Pan nakazał, aby w każdym mieście wybrano Dom Sprawiedliwości, gdzie mają się zbierać radzący w liczbie Bahá (czyli 9)... Powinni być osobami, na których można polegać oraz powinni uważać się za strażników wyznaczonych od Boga dla wszystkich, którzy mieszkają na ziemi. Powinni konsultować się razem i dbać o interesy służebników Boga i wybierać to, co jest właściwe i odpowiednie. Tak właśnie nakazał wam Bóg.”
~ Bahá`u`lláh

Czy te Zgromadzenia zostawione są samym sobie?
„Te Zgromadzenia Duchowe są wspierane przez Ducha Bożego. Ich obrońcą jest ’Abdul-Bahá. Nad nimi rozpostarł On Swe Skrzydła. Czy może być łaska większa niż ta? Te Zgromadzenia Duchowe są świecącymi lampami i rajskimi ogrodami, z których zapach świętości rozchodzi się do wszystkich części świata, a światła wiedzy rozjaśniają wszystkie stworzone rzeczy. Z nich duch życia promieniuje we wszystkich kierunkach. Zaprawdę, są to potężne źródła postępu człowieka, w każdych czasach i w każdych warunkach...”
~ Abdu’l- Bahá, w „God Passes by”,
s. 332

Lokalne Zgromadzenia jak pasterze: „Administratorzy Wiary Bożej muszą być jak pasterze. Ich celem powinno być rozwiewanie wszelkich wątpliwości, nieporozumień i szkodliwych różnic, mogących powstać we wspólnocie wyznawców. A to mogą osiągnąć odpowiednio, jeśli powodują się prawdziwym poczuciem miłości do swych współbraci połączonym z silną determinacją sprawiedliwego działania we wszystkich przypadkach, które są im przedstawione do rozważenia.”
~ Z listu datowanego na 1934.03.09
napisanego w imieniu Shoghi Eff endiego do jednego z wyznawców

Lokalne Zgromadzenie jak rodzic: „Celem każdego Zgromadzenia Duchowego powinno być rozwijanie ciepłych i oddanych stosunków między wyznawcami we wspólnocie tak, by zachęciło ich do głębszego zrozumienia nauk i mogło towarzyszyć w zastosowaniu zasad bahaickich w ich własnym życiu. Zgromadzenie powinno aspirować do bycia postrzeganym przez członków wspólnoty jako kochający rodzic, mądrego w trosce, oddanego w przezwyciężaniu problemów powstających z jakichkolwiek niedociągnięć, zawsze gotowych na skierowanie ich [członków wspólnoty] na dobre ścieżki oraz bycie bardzo cierpliwym, kiedy borykają się oni z osiągnięciem potrzebnych zmian w ich zachowaniu.”
~ Z listu napisanego w imieniu Powszechnego Domu Sprawiedliwości do Narodowego Zgromadzenia Duchowego, 9 grudnia 1991

Czym zajmuje się Lokalne Zgromadzenie? „Ich zadaniem nie jest dyktowanie, ale konsultowanie i to konsultowanie nie tylko pomiędzy sobą, ale jak najwięcej z przyjaciółmi, których reprezentują. Muszą postrzegać siebie wyłącznie jako wybrane instrumenty dla bardziej skutecznego i godnego prezentowania Sprawy Bożej. (...) Powinni podejść do swoich zadań z największą pokorą i staraniem dzięki swojemu otwartemu umysłowi, wysokiemu poczuciu sprawiedliwości i obowiązku, uczciwości, skromności, całkowitemu oddaniu się pomyślności i interesom przyjaciół, Sprawy i ludzkości, aby pozyskali wiarę i prawdziwe wsparcie i szacunek tych, którym służą, ale również docenienie i prawdziwą przyjaźń. (...)
~ Shoghi Eff endi, z listu do bahaitów Ameryki, 1924

„Wszystkie dyskusje, konsultacje, rozmowy muszą obracać się wokół jednej sprawy, tj.: „Nauczajcie Sprawy! Nauczajcie! Nauczajcie! Przekazujcie Przesłanie! Rozbudźcie dusze!”
~ `Abdu`l-Bahá

Czy jest recepta na ‘najlepsze’ Zgromadzenie?
„Najlepsze Zgromadzenie to takie, które wykorzystuje talenty wszystkich członków grupy oraz angażuje ich w aktywną formą uczestnictwa w służbie Sprawie oraz szerzeniu Przesłania.”
~ Z listu napisanego w imieniu Strażnika, 1932

Wizyta w Domu Skupienia w Wilmette (USA)

W Wigilię Bożego Narodzenia wybraliśmy się do Świątyni Baha’i w Wilmette na północy Chicago w USA. Pojechaliśmy tam całą rodziną: Dominik, Daniel, ja i Erik, rodzice Erika i kuzyn chłopców Austin. Była to pierwsza wizyta w amerykańskiej Świątyni Dominika i Daniela. Jak tylko wysiedliśmy z samochodu po 7-mio godzinnej jeździe, chłopcy zaczęli biegać wokół Świątyni zachwyceni: „Jest piękna, jest piękna!”

Spędziliśmy czas wewnątrz Świątyni, spacerując i podziwiając jej prostywystrój: proste ławki i krzesła ustawione w rzędy, wygrawerowane cytaty z Pism Świętych, a w samym centrum kopuły pod sufi tem: przepiękny symbol Największego Imienia.

Był oczywiście czas na modlitwy indywidualne. Później odwiedziliśmy Visitor’s Center, które znajduje się w podziemiach. Dużo czasu spędziliśmy w Księgarni Bahaickiej, bo chłopcy uwielbiają robić zakupy! Mieliśmy specjalną misję od Lokalnego Zgromadzenia Krakowa: wybieraliśmy prezenty na Ayyam-i- Ha dla wszystkich dzieci i młodzieży we wspólnocie. Chłopcy zachwycili się kartkami z pięknymi symbolami Największego Imienia, Symbolem Pierścienia i Dziewięcioramienną Gwiazdą. Kupili je sobie i już później w domu bardzo zajęci byli odrysowywaniem tych symboli i „produkcją” własnych kartek.

Oprowadzał nas po Centrum Odwiedzających bardzo miły przewodnik z pochodzenia z Iranu. Pokazał nam kamień węgielny położony przez samego Abdu’l-Bahę w 1912 roku. Opowiedział nam o historii budowy Świątyni, która rozpoczęta została w 1921, a zakończona w 1953 roku. Czy wiecie, że Świątynia ma 1192 miejsca siedzące, audytorium mierzy 42 metry wysokości, a kopuła ma 27,5 m średnicy?

Architekt Świątyni Louis Bourgeois powiedział: „na wieżyczkach widnieją poprzeplatane symbole religijne przeszłości, głosząc odwiedzającym wyznawcom każdej religii: witajcie w tej Świątyni, która jest przykładem powszechnego braterstwa.” Przewodnik opowiedział nam także o różnych stylach architektonicznych Świątyni oraz zabrał nas na specjalną wizytę do archiwum amerykańskiej wspólnoty. Mogliśmy zobaczyć tablice własnoręcznie napisane przez Baha’u’llaha, Abdu’l-Bahę, listy Shoghiego Effendi oraz córki Baha’u’llaha Bahiyyih Khanum. Był też wisiorek zawierający lok włosów Baha’u’llaha, torba ‘Abdu’l-Bahy oraz maszyna do pisania Shoghiego Eff endi. Był też flakonik perfum, który podarowała Bahiyyih Khanum amerykańskiej wyznawczyni. Wzruszyliśmy się bardzo widząc te przedmioty. Na drugi dzień rano pojechaliśmy znowu do Świątyni i o godzinie 9.00 rano wzieliśmy udział w nabożeństwie, które składało się z odczytania kilku wyjątków z Pism Świętych i modlitw przez wcześniej wyznaczone osoby służące w Świątyni

Coś bardzo ciekawego widzieliśmy także w drodze powrotnej do Polski na londyńskim lotnisku Heathrow. Spędziliśmy kilka godzin czekając na kolejny lot na nowym Terminalu nr. 5. Zauważyliśmy „Multi-Faith Room” czyli kaplicę międzywyznaniową.

Było to pomieszczenie wyłożone dywanami gdzie wyznawcy wszystkich religii mogli udać się na modlitwę. Przed wejściem był spis wyznań i kalendarze świąt każdego z nich. Jako pierwsza była Wiara BAHA’I w kolejności alfabetycznej
- wyszczególnione były wszystkie nasze Święta. Miłe jest uczucie, że istnieją takie miejsca na Ziemi jak Świątynia Baha’i, albo „Multi-Faith Room” na lotnisku Heathrow gdzie modlić mogą się
razem wyznawcy wszystkich religii świata!!!
Lilianna