Uprzedzenia

„Uprzedzenia religijne, rasowe czy sekciarskie niszczą podstawy ludzkości. Wszystkie rozłamy na świecie, nienawiść, wojna i rozlew krwi, są spowodowane przez któreś z tych uprzedzeń.Cały świat musi być znany jak jeden kraj, wszystkie narody jak jeden naród, wszyscy ludzie jak należący do jednej rasy. Religie, rasy i narody to wszystko podziały, które zostały stworzone wyłącznie przez człowieka i są konieczne tylko w jego wyobraźni; wobec Boga nie ma Persów, Arabów, Francuzów ani Anglików; Bóg jest Bogiem dla wszystkich i dla Niego każde stworzenie jest takie samo. Musimy być posłuszni Bogu i starać się Go naśladować, i wyzbywając się wszystkich uprzedzeń, zaprowadzić pokój na ziemi.”

Okrutna obojętność ludzka wobec innych ras

`Abdu'l-Bahá mówił (24 listopada 1911 roku):

Dowiedziałem się właśnie, że w tym kraju zdarzył się straszny wypadek. Pociąg spadł do rzeki i zginęło co najmniej dwadzieścia osób. Jest to dzisiaj przedmiotem dyskusji w Parlamencie Francuskim i Dyrektor Kolei Państwowych ma przedstawić raport. Będzie on pytany o stan dróg kolejowych, o ewentualną przyczynę wypadku, co spowoduje gorącą dyskusję. Jestem zdziwiony i zaskoczony takim zainteresowaniem i poruszeniem, które wywołała w tym kraju śmierć dwudziestu osób, kiedy wszyscy pozostają obojętni na tysiące poległych Włochów, Turków i Arabów w Trypolisie! Te straszliwe mordy nie poruszyły w ogóle rządu! A jednak ci nieszczęśliwcy to także istoty ludzkie.

Dlaczego tyle żywego zainteresowania dla tych dwudziestu ofiar i zupełna obojętność wobec pięciu tysięcy innych? To też są ludzie, tworzą tę samą rodzinę, ale należą do innych krajów i ras. To jest obojętne dla neutralnych krajów, że ci ludzie rozrywani są na kawałki, bo ta masakra ich nie dotyczy! Jakie to niesprawiedliwe, jakie to okrutne, jaki to kompletny brak dobrych i szczerych uczuć! Ludzie w tych innych krajach mają dzieci i żony, matki, córki i wnuki. W państwach tych nie ma dzisiaj prawie domu, w którym by nie płakano, nie ma rodziny, której by nie dotknęła okrutna dłoń wojny.

Niestety! Wszędzie widzimy, jak okrutny i pełen uprzedzeń praz niesprawiedliwości jest człowiek, jak trudno przychodzi mu wierzyć w Boga i żyć według Jego przykazań.
O ile szlachetniejsze byłoby, gdyby te narody żyły we wzajemnej przyjaźni i miłości zamiast niszczyć się wzajemnie armatami i szablami! O ile lepiej byłoby, gdyby żyli obok siebie jak gołębie, w pokoju i harmonii, zamiast rozszarpywać się wzajemnie jak wilki.

Dlaczego człowiek ma tak twarde serce? Dlatego, że jeszcze nie zna Boga. Gdyby miał tę świadomość, nie mógłby żyć niezgodnie z Jego prawami; gdyby był duchowo przygotowany, to taki sposób postępowania byłby dla niego niemożliwy. Gdyby wierzono w prawa i nauki proroków Boga, gdyby je zrozumiano i przestrzegano, wojny przestałyby zaćmiewać oblicze ziemi.

Gdyby człowiek znał podstawy sprawiedliwości, taki stan rzeczy byłby niemożliwy. Dlatego mówię wam, módlcie się, módlcie i zwróćcie twarze ku Bogu, aby dzięki Swej nieskończonej dobroci i miłosierdziu pomógł i uratował tych nieszczęśliwych. Proście Go, aby dał im duchowe zrozumienie, nauczył ich tolerancji i przebaczania, aby otworzyły się ich duchowe oczy i aby napełnili się darem ducha. Wtedy pokój i
miłość ogarną lądy i te nieszczęśliwe narody odzyskają pokój.
Starajmy się dzień i noc pomagać w poprawie warunków. Moje serce, zdruzgotane przez te straszne wypadki, woła głośno! Oby to wołanie dotarło do wszystkich serc ludzkich!
Wtedy ślepi przejrzą, umarli zmartwychwstaną, a sprawiedliwość zapanuje na ziemi. Błagam was, módlcie się całym sercem i duszą, aby mogło się to spełnić.

Fragment z książki Mowy Paryskie