Lasse Thoresen

Znani bahaici

Lasse Thoresen (ur. w 1949 r.) jest profesorem kompozycji Norweskiej Państwowej Akademii Muzycznej, gdzie od 1975 roku wykłada kompozycję, elektrofonię i sonologię. Dyplom ukończenia studiów kompozycji otrzymał w 1972 roku w Konserwatorium Muzycznym w Oslo, gdzie studiował pod kierownictwem Finna Mortensena. Następnie studiował elektorfonię i kompozycję u Wernera Kaegi w Instytucie Sonologii w Utrechcie w Holandii. W latach od 1988 do 2000 Thoresen zajmował główną katedrę kompozycji Norweskiej Akademii Muzycznej w Oslo.

Wiele jego dzieł zdobyło szerokie uznanie, takie jak Ogród, napisany na otwarcie audytorium muzyki kameralnej przy Sali Koncertowej w Oslo; Rettferdighetens Sol („Słońce Sprawiedliwości”), utwór zamówiony przez Orkiestrę Filharmonii w Bergen; Koncert na skrzypce i Ukazanie się, zamówione przez Filharmonię w Oslo; i Ptak serca, napisany dla Tria w Oslo. Thoresen otrzymał wiele ważnych nagród: nagrodę Dzieło Roku Norweskiego Towarzystwa Kompozytorów za Stacje wewnętrznego dialogu na fortepian (1981 r.), Nagrodę Krytyków za Qudrat („Potęga”), dzieło na syntetyzer i perkusję; nagrodę Lindemana za pracę kompozytorską (1987) oraz nagrodę Spellemanna (Spellemannsprisen) - norweski odpowiednik nagrody Grammy - za płytę The Sonic Mind, koncert na skrzypce i wiolonczelę nagraną przez Filharmonię w Oslo (1998).

Pod wpływem norweskiej muzyki ludowej, francuskiej muzyki spektralnej i tonalnego systemu „Just Intonation” Harry’ego Partcha, Thoresen pracuje nad mikrotonalnością od 1985 roku. Jako pierwszy kompozytor norweski, włączył nietemperowane interwały muzyki ludowej do muzyki artystycznej. Jego dzieło AbUno z 1992 roku, wyróżnione nagrodą Dzieła Roku w 1993 roku, wykazuje wpływ muzyki spektralnej.

Mówi on, że jego oddanie dla Wiary Baha’i motywowało go do tego, by wypowiadać się przez muzykę. Według jego własnych słów: „Muzyka nie jest tylko muzyką … Nie powinna być jedynie ekspozycją potencjału dźwięku, powinna użyć tego potencjału, by dąć wyraz ludzkiej kondycji”.