Święto 19-go Dnia

Spośród wszystkich bahaickich spotkań, Święto Dziewiętnastego Dnia, czyli gromadzenie się przyjaciół raz na dziewiętnaście dni, ma szczególne znaczenie. Kalendarz bahaicki składa się z dziewiętnastu miesięcy, których każdy ma dziewiętnaście dni. Sam Bahá’u’lláh nakazał wszystkim uczęszczanie na to comiesięczne spotkanie:

„Zaprawdę, raz na miesiąc nakazane wam jest organizowanie święta, choćby podawana miałaby być tylko sama woda; Bóg zamierzył bowiem łączyć serca z pomocą tak ziemskich jak i niebiańskich sposobów.”

Święto Dziewiętnastego Dnia składa się z trzech części. Pierwsza z nich to część duchowa, podczas której recytuje się modlitwy i czyta fragmenty ze Świętych Pism Wiary. Druga to część administracyjna, podczas której przyjaciele rozmawiają o sprawach wspólnoty. Trzecia część to materialne święto – towarzyskie spotkanie przyjaciół.

Na wszystkich zdjęciach wspólnota bahaicka w Warszawie

Następujące słowa ‘Abdu’l-Bahy pozwalają nam chociaż w niewielkim stopniu zdać sobie sprawę ze znaczenia modlitewnej części Święta Dziewiętnastego Dnia:
„O wy, wierni słudzy Pradawnego Piękna! W każdym cyklu i w każdym objawieniu, święto było lubiane i kochane, a zastawianie stołu dla miłujących Boga uważało się za czyn godny pochwały. Jest tak szczególnie dzisiaj, w tym nieporównywalnym objawieniu, tym najhojniejszym z wieków, gdy święto się ceni wysoko. Prawdziwie powiem zalicza się ono do takich zgromadzeń, które są urządzane, aby czcić i wielbić Boga. To podczas nich intonuje się święte wersety, niebiańskie ody i [hymny] pochwalne, a serce budzi się do życia i wznosi ponad swoją istotę uniesione ponad sobą samym. ”

Podczas części administracyjnej Święta, przyjaciele słuchają sprawozdań z działalności bliskich i dalszych wspólnot bahaickich, naradzają się na temat spraw Wiary w swej własnej wspólnocie i zastanawiają się nad sposobami jej rozwoju, a tak że zapoznają ze wskazówkami Powszechnego Domu Sprawiedliwości. Przekazują oni również swe sugestie Lokalnemu Zgromadzeniu Duchowemu do rozważenia lub dla przesłania ich do Narodowego Zgromadzenia Duchowego, a jeśli to konieczne, nawet do Powszechnego Domu Sprawiedliwości. Konsultacje w czasie Święta Dziewiętnastego Dnia są niesłychanie ważne, ponieważ to dzięki nim każdy wyznawca uczestniczy w sprawach światowej wspólnoty bahaickiej.

Co do towarzyskiej części Święta, jest to czas na braterstwo, gościnność i miłość. Może grać muzyka, można wygłaszać podnoszące na duchu mowy i oglądać przygotowany przez dzieci program, czyli krótko mówiąc, można ożywić tę część Święta poprzez starannie dobrane, szlachetne i radosne wątki artystyczne i kulturalne.

Święto Dziewiętnastego Dnia jest szczególną cechą Porządku Administracyjnego Wiary. Łączy w sobie duchowe, administracyjne i towarzyskie aspekty życia wspólnoty. Wszystkie one powinny być traktowane na równi, albowiem powodzenie Święta zależy od właściwej równowagi pomiędzy tymi trzema składnikami.

W przesłaniu napisanym w sierpniu 1989 do wyznawców Bahá’u’lláha na całym świecie, Powszechny Dom Sprawiedliwości oświadcza:
„Porządek Światowy Bahá‟u‟lláha obejmuje wszystkie części ludzkiej społeczności, integruje duchowe, administracyjne i socjalne procesy życia i tak kieruje ludzką ekspresją w jej różnorodnych formach, aby zbudować nową cywilizację. Święto Dziewiętnastego Dnia obejmuje wszystkie te aspekty u samej podstawy społeczeństwa. Czy funkcjonuje na wsi, w miasteczku lub mieście, jest ono instytucją, której członkiem jest każdy z ludu Bahy. Intencją jej jest krzewienie jedności, zapewnianie postępu i sprzyjanie radości.”

Wydarzenie tak ważne jak Święto Dziewiętnastego Dnia nie może być przygotowywane w pośpiechu. Każdy wyznawca musi się przygotować na to Święto duchowo poprzez modlitwę i refleksję, a w czasie jego trwania każdy powinien w nim uczestniczyć sercem i umysłem, bez względu na to, czy w duchowej części czyta jakieś fragmenty, czy jedynie ich słucha, czy przedstawia sprawozdania, otrzymuje wskazówki, czy wychodzi z jakimiś propozycjami, niezależnie od tego, czy jest gospodarzem, czy też jedynie osobą, która promieniejąc radością korzysta z gościnności [innych].

W tym samym liście na temat Święta Dziewiętnastego Dnia, Powszechny Dom Sprawiedliwości stwierdza:
„Do ważnych aspektów przygotowań do Święta należą: odpowiedni wybór cytatów do odczytania, uprzednie wyznaczenie dobrych lektorów oraz wyczucie właściwego zachowania zarówno podczas czynnego jak i biernego uczestnictwa w części duchowej. Należy tu wziąć pod uwagę duży wpływ na odczucia [wiernych], jaki ma otoczenie, w którym odbywa się Święto – czy obchodzi się je w pomieszczeniu czy na zewnątrz. Czystość, zaaranżowanie wnętrza pod względem praktycznym i estetycznym też odgrywa znaczącą rolę. Punktualność jest również miarą dobrego przygotowania. W bardzo dużym stopniu sukces Święta zależy od jakości przygotowań i zaangażowania indywidualnych osób.

Abdul-Baha doradza następująco:

»Przywiązujcie dużą wagę do spotkań Dziewiętnastego Dnia, aby przy ich okazji ukochani Pana i służebnice Miłosiernego mogli zwrócić twarze ku Królestwu, śpiewać pieśni, prosić Boga o pomoc, wzrastać w radosnej wzajemnej miłości, w czystości i świętości, w bojaźni Bożej, a także w zdolności stawiania czoła namiętnościom i egoizmowi. W ten sposób odsuną się od tego materialnego świata, a zanurzą w żarze ducha.«